Niets is zo prettig als rondslenteren met de camera om m’n nek tijdens het vallen van de avond. Het tijdstip dat de dag langzaam overvloeit naar de nacht. Dat moment is voor mij nu net het mooiste tijdstip om een beeld te maken. Het bruisende stadsleven komt tot rust. Toch wordt het nooit een plek waar serene stilte zich zal ontpoppen. Tijdens het fotograferen van het blauwe uurtje (wat eigenlijk maar een kwartiertje duurt), zie je dat de stad een paar keer van kleur transformeert voordat de nacht invalt.